Posted by Pagbasa sa Banal Na Misa
Unang Pagbasa: 1 JUAN 4:11-18
Minamahal kong mga kapatid, yamang gayon kadakila ang pag-ibig ng Diyos sa atin, dapat din tayong mag-ibigan. Walang taong nakakita sa Diyos kailanman, ngunit kung tayo’y nag-iibigan, nasa atin siya at nagiging ganap sa atin ang kanyang pag-ibig.
Nalalaman nating nananatili tayo sa Diyos at siya naman sa atin, sapagkat pinagkalooban niya tayo ng kanyang Espiritu. Nakita namin at pinatototohanang sinugo ng Ama ang kanyang Anak bilang Tagapagligtas ng sanlibutan. Ang nagpapahayag na si Jesus ang Anak ng Diyos ay nananatili sa Diyos, at ang Diyos nama’y nananatili sa kanya. Nalalaman natin at pinananaligan ang pag-ibig ng Diyos sa atin.
Ang Diyos ay pag-ibig. Ang nagpapatuloy na umiibig ay nananatili sa Diyos, at nananatili naman sa kanya ang Diyos. Ang pag-ibig ay nagiging ganap kung hindi natin kinatatakutan ang Araw ng Paghuhukom, sapagkat tayo’y tulad ni Cristo, kahit nasa daigdig pang ito. Walang kalakip na takot ang tunay na pag-ibig sapagkat pinapawi ng pag-ibig ang anumang pagkatakot. Hindi pa ganap ang pag-ibig ng sinumang natatakot, sapagkat ang takot ay kaugnay ng parusa
🙏Salmo Responsorio: SALMO 72:1-2, 10, 12-13
Tugon:
POON, MAGLILINGKOD SA ‘YO,
TANANG BANSA NITONG MUNDO.
Turuan mo yaong haring humatol ng katuwiran.
Sa taglay mong katarungan,O Diyos, siya’y bahaginan.
Upang siya’y maging tapat mamahala sa ‘yong bayan.
At pati sa mahihirap maging tapat siyang tunay.
Mga haring nasa pulo at naroon sa Espanya
Maghahandog ng kaloob, ihahain din sa kanya
Pati yaong mga hari ng Arabia at Etiopia,
May mga kaloob ding taglay nilang alaala.
Ang lahat ng mga hari, gagalang sa harap niya,
Mga bansa’y magpupuri’t maglilingkod sa tuwina.
Kanya namang ililigtas ang sinumang tumatawag,
Lalo yaong nalimot nang mga taong mahihirap;
Sa ganitong mga tao siya’y lubhang nahahabag
Sa kanila tumutulong, upang sila ay maligtas.
✝️ Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay SAN MARCOS 6:45-52
Matapos mapakain ang limang libong lalaki, agad pinasakay ni Hesus sa bangka ang mga alagad at pinauna sa Betsaida, sa kabilang ibayo ng lawa, samantalang pinauuwi niya ang mga tao. Pagkaalis nila, siya’y umahon sa burol upang manalangin.
Sumapit ang gabi. Nasa laot na noon ang bangka, samatalang si Hesus ay nag-iisa sa katihan. Nakita niyang nahihirapan sa pagsagwan ang kanyang mga alagad, sapagkat pasalungat sila sa hangin. At nang madaling-araw na, sumunod sa kanila si Hesus na naglalakad sa ibabaw ng tubig.
Lalampasan niya sana sila, ngunit nakita ng mga alagad na siya’y lumalakad sa ibabaw ng tubig, kaya’t napasigaw sila. Ang akala nila’y multo, at kinilabutan silang lahat. Ngunit agad niyang sinabi sa kanila, “Huwag kayong matakot, si Hesus ito! Lakasan ninyo ang inyong loob!” Sumakay siya sa bangka, at tumigil ang hangin.
Sila’y lubhang nanggilalas, sapagkat hindi nila naunawaan ang nangyari sa tinapay; hindi pa ito abot ng kanilang isip.
